Ο Αμερικανος πρησμενος απο τη μπυρα τη σημερινη αλλα και της προηγουμενης, σχεδον χρυσης του, δεκαετιας ηθελε η΄τουλαχιστον προσπαθουσε να τα δωσει ολα.

Ειχε πιασει το μικροφωνο και χτυπιοτανε:

My my my Delilah

Why why why Delilah

τι why ρε;

Τι θα ησουνα τωρα χωρις τη Delilah;

Ποια σ' εμαθε να τραγουδας ετσι αν οχι η προδοσια της η΄μηπως ητανε η δικια σου ψευτρακο;

Νομιζω ομως οτι καπου μεσα του το καταλαβαινε καθως οι ματιες του στη Φέι Φέι πισω απ' το μπαρ ηταν τοσο φλογερες που καμια συμβαση δε μπορουσε να τις φτιαξει ετσι.

Ανικητος οποιος δε μπορει να δει.

Μακρια απο μενα Φέι Φέι,

τα μαλλια μου ηδη πεφτουν σαν ασημενια βροχη.