|
Radio Nowhere Νύν & Αήρ |
***ΠΡΟΣΟΧΗ*** Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι από τις 20 Δεκεμβρίου η υπηρεσία του Capital.gr Capital Blogs θα αναστείλει τη λειτουργία της για τεχνικούς λόγους. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση. |
Λίγα λόγια για εμένα ... λίγα και καλά
(διαβάστε περισσότερα) Ανθολόγιον Σύνδεσμοι
|
Περαστικός ... ΙΙ 839 αναγνώστες Δευτέρα, 21 Απριλίου 2008 19:34 Παρκαρα και προσπαθησα να διακρινω αναμεσα στα λιγνα πευκα και την ομιχλη τα φωτα του μπαρ. Sailing τρεμοσβηνον ... εδω ειμαστε. Περπατησα στο μονοπατι που διεσχιζε τη τη λιμνη. Οι βατραχοι, μαθημενοι ερωτευμενοι εβρισκαν καλυψη μεσα στην ομιχλη νομιζοντας πως ολος ο κοσμος ηταν δικος τους εφοσον κανενας δεν τους εβλεπε κι εφοσον ο οριζοντας τελειωνε εκει που και η οραση τους. Η απαντηση μου ηταν ενα μελαγχολικο κατουρημα στη λιμνουλα τους, ο ρομαντισμος καποιων εγινε κομματακια και παρατωντας το μοναχικο τους καραοκε, βουτηξαν μεσα της φοβισμενοι και ψευτες. Στο μπαρ καποιοι Κινεζοι σκασμενοι απο μουχλιασμενα γυμναστηρια και απο τα αδιακοπα ευκολα κατορθωματα τους επνιγαν την ανια τους παιζοντας ζαρια στο μπαρ και τσακιζοντας τα μικροφωνα και τα ευαισθητα νευρα μου. Μια μπυρα, μια μπυρα ... εμεινα ωρα να κοιταω σκυλοδρομιες σε μια οθονη και να προσπαθω να μην ακουω τον ηχο απο τα ζαρια τους που κροταλιζαν και διελυαν την θαλπωρη της ομιχλης που με το τροπο της με ζεσταινε. Βγηκα εξω. Οι βατραχοι ειχαν ηδη σταματησει το αντρικο τραγουδι τους. Οτι εγινε εγινε.
|
Σχετικά με το blog Και ανατέλλει ο ήλιος, και δύει ο ήλιος.
Εκκλησιαστής Α, 5 Αναζήτηση Προηγούμενα ’ρθρα
Τελευταίες δημοσιεύσεις |
||||||
Όροι χρήσης | Powered by www.capitalblogs.gr |
Το τραγουδι δεν ειναι απο την ταινια.
Τελικα ειναι Βιετναμεζικο και καποιο παλικαρι ειχε φροντισει να το μεταφρασει στα Αγγλικα.
Επειδη πολυ με αγγιξε ηθελα να ειναι εδω κοντα και οι στιχοι. Εκανα μια επιλογη τους και τους παραθετω.
Το βραδακι λεω να βαλω το τραγουδι της ταινιας που ειναι κι αυτο το κατι αλλο.
A Winter of White Flowers
Composer: Nguyen Nhat Huy
Singer: Tam Doan
Απο τη μερα που εφυγες προσευχομαι
η ζεστη σου ανασα παραμενει εδω απο κεινη τη στιγμη του αποχωρισμου
Χιονι πεφτει γυρω απο το προσωπο μου και στο δρομο που περπαταω
Και εισαι σα τα συννεφα που εξαφανιζονται μεσα απο τα χερια μου
Τοσες μερες περασαν περιμενοντας
Σιωπηλα να κοιτω τα ασπρα λουλουδια που πεφτουν
Στα ονειρα μου, γυρνας ξαφνικα
Μολις ομως ξυπνω ειμαι παλι μονος μου
Μη με ξεχασεις ποτε, αγαπη μου