Σ' όλους το ψιλόβροχο κάτι λέει.
Σ' εμένα τίποτα.

10 η ωρα.

Η ωρα που αρχιζουν και πεφτουν τα τηλεφωνα απο τα Γιαπωνεζαδικα.

Γυρναω αρματωμενος μες στη πολη και δε απανταω.

Με τα ακουστικα στ'αυτια, και τα γυαλια ηλιου στα ματια.

Να μην ξερουν που κοιταω, να μην ξερουν τι ακουω.

Να μην ξερουν αν τα ματια μου ειναι ανοιχτα η' κλειστα.

Ανοιχτα ειναι.

Μ' αρεσει να βλεπω την αχρηστη καλοσυνη τους.

Μηνυματα, κλησεις, αναπαντητες.

Που εισαι; Θα 'ρθεις; Σε περιμενω. Μου 'λειψες.

Κι εμενα μου 'λειψες.

Γι αυτο και τα μαυρα γυαλια.

Αλλα δε σε περιμενω.

Θα κοιμηθω στο αμαξι αποψε.

Να μη με βρεις.

Να μη με βρεις ποτε.